Met mijn beelden en installaties probeer ik te appelleren aan universele voor iedereen geldende waarden. Daarbij fungeren vragen als ‘Wat is het leven’, ‘Wat is de aard van God’, en ‘Wat is rechtvaardigheid’ als katalysator. Zo zoek ik naar vrijheid binnen alle wetmatigheden, naar het specifieke in al het universele, naar het onbepaalde van alle bepaaldheden. Als ik me met deze tegenstellingen bezig houd, kom ik uit bij God; het Ene, het Ware en het Goede.

Wat is de kracht van de mens? Vraag ik mij af… Hij wordt voortgestuwd door voortdurend met elkaar strijdende tegenstellingen; materie-geest, natuur-cultuur, mannelijk-vrouwelijk, mens en god. Er zijn de (gelukkige) momenten; een droom , een helder inzicht, een verwondering waarin de tegenstelling zich wil verzoenen en de materie een geestelijke ervaring is. Dan zie ik het beeld ineens voor me, waar de scheiding tussen het materiële en immateriële, het aardse en het hemelse eigenlijk maar betrekkelijk is. Als dat zo is dan is zo’n moment van verzoening een bestaansrecht. Dan ga ik het uitvoeren…

Ik laat mij op intuïtieve wijze beïnvloeden door geschriften van kerkvaders (Augustinus van Hippo, Franciscanen-leider Bonaventura met name diens Triplici Via / De drievoudige weg; De louterende, de verlichtende en de voltooiende weg), middeleeuwse scholastici (Thomas van Aquino) dichters (Vondel), en filosofen (grondlegger van het humanisme Francesco Petrarca). Wat mij aanspreekt is dat zij oplossingen zagen in het geloof-rede probleem door 1) te geloven en daarna 2) trachten te begrijpen. Ik vind ze zeer waardevol en een grote inspiratiebron. Naast deze teksten is de Bijbel een geestelijke bron voor mijn dagelijkse leven en werk. Herinneringen van teksten vormen onbewust en puur gevoelsmatig ruwe beelden in mijn hoofd, die leiden tot sculpturen. De eigenlijke verklaring vindt meestal achteraf plaats, als ik mij weer een mooie tekst herinner.

Ik maak gebruik van symbolen. Zij zijn dragers van een geestelijke boodschap. Het sculpturale is voor mij een inhoudelijk gegeven. Alle materie is geestelijk. Ik gebruik symbolen omdat zij een dubbele gerichtheid kunnen bevatten, en zij ontlenen hun bijzondere kracht aan het gegeven dat de letterlijke betekenis verwijst naar een tweede, die de eerste overstijgt. Symbolen vinden hun oorsprong o.a. in het Griekse werkwoord ‘syn-ballein’ wat samenvallen betekend. In symbolen vallen de feitelijke en beleefde werkelijkheid samen, er is geen streng onderscheid tussen beiden; door de geest te scheiden van de zintuigen en het denken afstand te laten nemen van het traditionele patroon, is waarschijnlijk het moment dat de sluier die er hangt over de aarde even dunner wordt en de tegenstellingen samenvallen in een moment van verzoening. Maar het aller schoonste voorbeeld daarbij is Christus, Hij symboliseert voor mij alles wat wij als mens kunnen zijn of worden. Hij is de drijvende kracht achter alles wat ik doe.

Famke van Wijk